سبک باش، تا نسیم تو را با خود ببرد!
بزرگ باش، تا در دل کوچک جایت نشود،
گرم باش، تااز سردی نگاه آلوده نلرزی،
شهید باش، تا نمیری!!!
وقتی هم رفتی،
رفتنت آمدنی داشته باشد،
می دانی که چه می گوییم؟...
؟؟؟
در قرن مرگهای بیخودی،
که مردن اصلا رنگی ندارد تا دیده شود،
اینقدر رفتن و ن رفتن دارند آفتاب میخورند،
که، رنگ روی هر دو تا شون رفته!
چرا ما شهید نباشیم؟
سالها از رفتن دویست و هفتاد شهید میگذرد،
ولی تازه ترند از رفتن چند صد نفر در همان روز آمدنشان به تهران.
چرا شهید نباشیم؟
